Kimim ben?

Anneyim…aslında şu hayatta bir çok şeyim…fakat bu blogta sadece ve sadece anneyim…Mira’nın annesi...

Eğitim ve iş yaşamım hakkında uzuuunca bahsetmek yerine 1 cümlede toparlamak isterim: ODTÜ mezunu bir mühendis olarak otomotiv sektöründe yöneticilik yapmaktayım. Nokta.

Bu blog için bu kadar bilgi yeterli zira, karşınızda “anne esra” olacak ki şu hayatta en sevdiğim, en gurur duyduğum sıfat kendisi :) 

Aslında çok uzun zamandır, Mira’ya hamile kaldığımı öğrendiğim andan beri aklımdaydı blog yazmak…Mira için, kendim için kalıcı bir günce tutmak…Gel gelelim ki çok yoğun çalışan ve aktif yaşayan bir hamilelik süreci geçirdim…Hamileliğim araba yaparak geçti…Evet doğru okudunuz…Bildiğiniz, bindiğiniz, kullandığınız arabalardan bahsediyorum :) Otomotiv ana sanayide proje mühendisi olarak çalışan, gündüzleri araba yapan, bir taraftan da karnında bebeğini taşıyan bir hamileydim…

Fotoğrafta karnımda gördüğünüz karpuz Mira hanımdır efenim :)

Akşamları günün yorgunluğuyla eve gittiğimde, kendim ve bebeğim için yapmam gereken en faydalı etkinlik uyumaktı :) Hormonlar da zaten bu yola sevk ediyordu beni…(ki iyi ki uyumuşum, Mira’nın doğumuyla başlayan ve taammm 2 sene süren süreç boyunca uykuyu unuttum)

          

                    

 

Hafta içi zaman böyle akıp geçerken, hafta sonları da sporcu bir hamileydim…yüzen, yelken yapan, yelken yarışlarına katılan…Gördüğünüz üzere bizim minik miço Mira'nın daha doğmadan dümen tutmuşluğu vardır :)

Çok sevgili eşim ile hayatlarımızın kesişme sebebi yelkendir ki bunu bir başka yazıda paylaşmak isterim, buradan kendisine kısa bir selam çakıp bu konudan çıkıyorum şimdilik :)

Hayatım şimdi durgunlaştı mı, ben rahata mı erdim de oturdum blog yazıyorum? Elbette ki hayır, Mira 2 yaşına basmak üzere desem yeterli açıklamayı yapmış olurum sanırım :) Evet bizim çocukluğumuzda olmayan ama zamane çocuklarının tutulduğu 2 yaş sendromuna Mira da dibine kadar girmiş durumda ancak henüz kontrol edilebilir boyutta :) şükür, çok şükür…

Bunun yanında Mira’nın 23 aylıkken kreşe başlaması, evdeki bakıcı problemlerinin ortadan kalkması, Mira’nın bireyselleşme adımları atması ve benim/bizim hayatım(ız)ın düzene girmesiyle tekrar kendime dönebildim…veee karşınızda okullu Mira :)

    

Fakat hala blog için bir itici kuvvete ihtiyacım vardı…Damarlarımda dolaşan asil Türk kanı, amaaaan yaparsın, yarın yaparsın şeklinde blog işini öteliyor da öteliyor(du) :) Bir de iyiye düşman mükemmelliyetçi halim var ki, şimdi yaparsan eksik olur, bekle biraz daha pişsin diyor ve beni benden alıyor(du)...

Saksıyı çalıştıran, kapıya dayanan yumurta oldu :) Mira’nın yaklaşan doğum günü…Bu blog öncelikle O’na 2 yaş doğum günü hediyem…Ne kadar deli bir annesinin olduğunu o şimdiden biliyor, gelecekte daha da iyi bilecek ama istedim ki ilerde bu günleri merak ederse, açıp okuyabileceği bir günce hediye edeyim ona…Empatik bir canlı olduğum için hemen kendimi onun yerine koyuyorum da, ben isterdim geriye dönük annemin benimle değişen hayatını okumak…

Ve işte buradayım, hoşgeldiniz dünyama...
Mira ile değişen, güzelleşen, tatlı (bazen de acı) hayatıma :)

Esra Erginer